Kleur, compo en een reflectieschermpje zijn slechts bijzaak.
Wat ik hier mis in de commentaren is gebruik van het diafragma. Ik vermoed dat je in de
P modus of vol-automaat hebt geschoten. Derhalve heeft de camera het diafragma gekozen, en dat is iets wat je bij portretfotografie beslist niet wil.
Durf dat ding uit de automatische stand te halen en zet hem op
Av. Nu kun je zelf je diafragma instellen. Hierbij geld: hoe lager het getal des te mooier is de achtergrond-waas. Dat word ook wel het "Bokeh" genoemd. Dat is die mooie "waazige blur" die je in mooie professionele foto's ziet.
Het diafragma heeft dus invloed op de scherptediepte. Het bepaalt hoeveel ruimte voor- en achter het onderwerp waarop jij hebt scherpgesteld ook nog in focus is. Nu heeft de camera zelf de waarden gekozen van f/11 in foto 1 en f/14 in foto 2. Doordat dit hele hoge getallen zijn is er heel veel scherptediepte, en dat is bij dit soort foto's niet mooi. Dus dan krijg je geen mooie wazige achtergronden. Als je deze twee foto's morgen nog een keertje maakt volgens de methode die ik nu genoemd heb, plaats ze er dan eens bij en laat het verschil eens zien. Gebruik bij voorkeur het één na laagste f-nummer. Wat dat nummer is dat verschilt per objectief. Er zijn objectieven die tot een heel laag nummer kunnen, en een mooi objectief voor dit soort foto's is de Canon EF 50mm f/1.8 die overigens maar 9 tientjes kost. Als je dan foto's maakt met f-waarden tussen f/2.5 tot f/ 3.5 dan heb je schitterende resultaten.
Succes!
Gr. John
![Wink :wink:](./images/smilies/icon_wink.gif)