Ik heb zojuist pas de gewraakte serie gezien (lol, ik liep achter, i know...) en zit eigenlijk nu met een brede glimlach achter m'n beeldscherm... zo van 'is dít nu waarom iedereen die oorlog voerde' ?
![Confused :?](./images/smilies/icon_confused.gif)
Die mensen zijn dus écht niks gewend... beetje Amerikaanse mentaliteit.
Toegeven, ik vind dat het aan de ene kant te ver gaat om hier een vast forumonderdeel van te maken. Maar aan de andere kant juist weer niet (mits hierbij voldoende gewaarschuwd wordt zoals Mano1979 ook gedaan heeft), want dit is net als portretfotografie weer een stijl/handigheid op zich. De foto's vind ik zeker niet ranzig; goed gedaan dus om er een broeierig/prikkelend sfeertje van te creëeren i.p.v. alleen maar 'lappen vlees' in beeld. Knap, ik denk dat er wel meer mensen hiermee zouden willen oefenen (dat bedoel ik serieus, zónder bijbedoelingen!), maar niet kunnen bij gebrek aan een model, studio, etc., net als dat er mensen zijn die meer portretfotografie willen oefenen.
Een beetje in dezelfde categorie (maar totaal andere materie) las ik laast op internet over een bekende Engelse oorlogsfotograaf/verslaggever. Hij had zeer schokkende foto's in Irak en Israel geschoten, waarop lichaamsdelen lagen vlak na aanslagen e.d. Er waren erg veel reacties dat het ziek was om zulke foto's te schieten en te publiceren/plaatsen. Daarnaast zei men dat hij beter zijn camera aan de kant had kunnen gooien om mensen te gaan helpen, i.p.v. lekker plaatjes te gaan schieten ervan. Totaal mee oneens! Er zijn mensen geïnteresseerd in dit soort drama's. Niet uit leedvermaak/omdat ze kicken op macabere beelden, maar meer omdat ze willen weten wat er in de wereld speelt, ook al is het iets triests. Een mooi voorbeeld is de reportage van de Nederlandse fotograaf (sjit, ben effe de naam kwijt) die de World Press Award won voor zijn serie platen geschoten in 1973 tijdens de Grand Prix Formule 1 op het Circuit van Zandvoort. De kenners weten wat ik bedoel: coureur Roger Williamson verongelukte en verbrandde levend (was destijds ook live op tv te zien, omdat de regie niet wist wat ze moesten doen), dit ondanks verwoedde pogingen van collega-coureur David Purley om hem te redden. Het resultaat is een zeer droevige serie foto's waar de emoties vanaf spatten.
Maar goed, zo geraak ik wel weer heeeeeel erg off-topic...
![Wink :wink:](./images/smilies/icon_wink.gif)