Ken ik dat niet ergens van? Jawel... zo begon mijn column op 28 april 2010 (zie hier). En nu, 2 jaar later, zouden de Fransen zeggen: "l'histoire se repête". Er is in die twee jaar dus nog niets veranderd, op donderdagavond 19 april rijdt ik - wederom te laat van huis vertrokken - met hoge snelheid over de snelweg, de auto is inmiddels 39 jaar oud en de zon gaat nu om half negen onder. Deze keer ga ik rechtstreeks naar 'mijn' kievitsbloemen veld in de hoop nog net de zonsondergang mee te mogen maken.
De kievitsbloem (Fritillaria meleagris), familie van de lelie’s, is een prachtige, zeer zeldzame rode lijst plant en moeilijke plant. De planten doen er 8 jaar over om te gaan bloeien en zijn erg gevoelig voor schommelingen in het grondwaterpeil. Verder zijn ze volledig afhankelijk van de winterse overstromingen omdat de zaden zich drijvend verspreiden. Apart aan de bloem is de geblokte structuur en de regelmatige zeshoek van de bloemvorm, de enige bloem met deze Wiskundige vorm! Het gros is paars op een paar witte albino's na. De vindplaats is vooral op bepaalde uiterwaarden hooilanden aan de Overijsselse Vecht maar het aparte is dat het ene veld vol kan staan waarna je 10 velden zonder ook maar één bloem tegenkomt. Je moet het dus weten... ik heb het geluk, de vele geïnteresseerden moeten het doen met een excursie door gidsen van staatsbosbeheer of Landschap Overijssel om gebieden in te komen waar je normaal niet in mag maar ik weet een paar plekken waar ik zo in kan. En 'mijn' veld is daar het mooiste van, normaal ben ik erg van het kennisdelen (ook locaties) maar bij dit veld zit ik in tweestrijd. Ik weet namelijk dat als het eenmaal bekend is, het overspoeld gaat worden door natuurliefhebbers en fotografen die - met de beste bedoelingen - uiteindelijk toch de populatie bloemen enorm gaat beschadigen. En ... eerlijk is eerlijk ... het is ook wel heel speciaal zo'n eigen plek te hebben waar je elk jaar in je eentje kunt genieten van zoiets prachtigs als de kievitsbloem.
2 jaar geleden ging de zon met een sisser onder maar dit jaar heb ik geluk! Ik ben op tijd (mijn moeder niet, die komt helaas net te laat aanwandelen) en geniet van 20 minuten goudgeel licht over het akkerland met een enorme hoeveelheid kievitsbloemen.
Techniek: 7D met 300mm f/4 IS, ISO400, f/4 en 1/800 sec. Door zoveel mogelijk tegen de
zon in te fotograferen en met telelens te werken kun je je focussen op precies het goudgele licht
rond de zon.
Techniek: 7D met 300mm f/4 IS, ISO200, f/4 en 1/800 sec, 1 volle stop onderbelichting. Ik
heb gewacht tot de zon bijna onder was en heb toen een eenzame bloem, m.b.v. telelens, precies
voor de zon geplaatst. Dit is best heel lastig omdat wat je ziet niet overeenkomt met het beeld. Op
deze manier krijg je een prachtig silhouet.
... de zon is inmiddels onder als wij huiswaarts keren. We praten wat na, mijn moeder en ik, en ik ga vroeg naar bed. De wekker wekt mij ruw om 5:15 om mij te kennen te geven dat er iets moois staat te gebeuren. Slaapdronken wandel ik over de bedauwde dijk naar ‘mijn’ veld terwijl ik mij gelukprijs dat ik een extra fleece heb aangetrokken, het is nog maar 2 graden. De vorige avond heb ik mijn plek al bepaald zodat ik nu niet goed te zoeken. Ik ben ruim op tijd en geniet van het schemerlicht nog voor de zon op is...
Techniek: 7D met 300mm f/4 IS op f/4, ISO400 en 1/40sec, 1/3 stop onderbelichting, vanaf
statief. Door te fotograferen nog voor de zon op is krijgt de wereld een mysterieuze blauwe gloed.
... ik begin hem inmiddels te knijpen, boven mij heerst er een onbewolkte lucht maar één dikke wolk blijft precies boven de plek hangen waar ik de zon verwacht op te komen. De zon kan er gelukkig net onderdoor komen en schijnt gedurende een minuut of 5 precies onder de wolk en over de dijk naar de kievitsbloemen... ik heb niet veel tijd voor dit mooiste moment van de dag, daarom heb ik mijn beeld al klaar staan: twee bloemen in verschillende kleuren...
Techniek: 7D met 300mm f/4 IS op f/4, ISO400 en 1/250sec. Wederom grijp ik naar mijn
telelens om met tegenlicht zo dicht mogelijk bij de zon te fotograferen en mij helemaal te focussen
op het goud gele licht.
Techniek: 7D met 300mm f/4 IS op f/7.1, ISO200 en 1/160sec. Ik ben op zoek naar het
gevoel van de natte ochtend, door ook hier weer tegenlicht te kiezen en met telelens te fotograferen
(zorgt voor kleine scherptediepte) verworden de druppels in de achtergrond tot sfeervolle bokeh ringen.
...terwijl ik plat op de grond lig – inmiddels in en in koud en doorweekt van de dauw - valt mijn oog op iets kleins en geels, een boterbloem. Maar niet de bloem heeft mijn aandacht getrokken maar het mini fish eye lensje waarin de bloem wordt verkleind, een dauwdruppel. Ik pak mijn macro spullen en ga aan de slag...
Techniek: 7D met 100mm f/2.8 IS macro met een 36mm tussenringen op f/4, ISO800 en
1/1600sec. vanaf statief. Het is erg lastig om precies scherp te stellen ‘in’ de druppel en ook nog de
bloem mooi onscherp in de achtergrond te krijgen maar na diverse pogingen is het geslaagd. Pas
wanneer ik opsta zie ik dat de instelling van ISO en sluitertijd niet echt fraai gekozen zijn, jammer, het zij zo.
Techniek: 7D met 100mm f/2.8 IS macro op f/3.5, ISO400 en 1/2000sec. vanaf statief Het
fraaie vind ik de dauwdruppels op de witte bloem met in de onscherpte op de achtergrond een
paarse variant, door heel krap te kaderen wordt het beeld abstract.
...de zon komt verder op en sneakt nog één keer tussen een spleet van wolken door. Als ik er nu niets mee doe is het moment weg en dus ga ik over op een landschappelijk beeld waarbij ik mij wil focussen op de omgeving van de kievitsbloemen...
Techniek: 5DII met 16-35mm f/2.8 op 16mm, f/2.8, ISO50, 1/10sec. en 1/3 stop
onderbelichting vanaf statief. Verder een 0,9ND-grad filter om de lichte lucht wat tegen te houden.
Door een wat langere sluitertijd te nemen (wat lastig is tegen de zon in) merk dat je meer kleur krijgt
in het beeld, zeker kleuren t.g.v. de zon komen fraaier uit met langere sluitertijden. Ik had dit nog
verder kunnen verlengen door een hoger diafragma getal kunnen nemen maar wilde juist die kleine
scherptediepte waardoor het duidelijk een kievitsbloem in landschap was.
...Ik beëindig mijn ochtendsessie en ben keurig om 8 uur terug voor het ontbijt. Rond 8:45 staan mijn moeder en ik – heerlijk anoniem – bij een groep mensen klaar voor de kievitsbloemen excursie van Landschap Overijssel in de Buitenlanden Langeholten. Dit gebied is permanent afgesloten voor publiek en wordt slechts een paar keer per jaar bezocht middels excursies, een mooie gelegenheid voor ons om het gebied eens in te mogen. Niet veel gefotografeerd, ik kan geen mooie beelden maken als we met een groep van 20 man 1,5 uur continue door moeten omdat we anders niet op tijd weer terug zijn. Maar wel een mooi nieuw gebied leren kennen! Vanmiddag gaan we weer zelf aan de slag. Echter, het weer heeft die middag een ander plan, vanaf 14:00 begint het te sijpelen en vanaf 16:00 begint het af en toe te hosen. Samen met een deelnemers sta ik in een ander veld, meer te wachten in regenjas en laarzen tot het weer droog is dan dat we fotograferen. Het licht is grauw en grijs. Maar dan... breekt de zon door, en terwijl wij nog in de regen staat ontwaren we een indrukwekkend schouwspel...
Techniek: 5DII met 16-35mm f/2.8 op 19mm, f/8, ISO400, 1/640sec. en 2/3 stop
onderbelichting. Een geweldig moment: een kievitsbloem onder een volledige regenboog met nog
een stuk van een tweede erbij. Maar wel lastig, regenbogen heb je altijd met de zon in de rug en dan
komt je eigen schaduw op de bloem. Dus helemaal plat in het gras liggen met hoofd op het natte gras
en dan van onderen naar boven fotograferen.
Techniek: 5DII met 300mm f/4 IS op f/9, ISO400, 1/500sec. en 2/3 stop onderbelichting.
Onder aan de regenboog staat altijd een pot met goud... is niet waar... het is een kievitsbloem! Met
telelens gefocust op het onderste deel van de regenboog en dan ook nog de bloem er mooi in
plaatsen.
?
