Op vakantie in Bretagne hoorde ik het verhaal van de ondergang van de tonijnvissers van Belon. Zij visten altijd op traditionele wijze, maar door de komst van de grote industrievissers is de tonijn in dit deel van de Atlantische Oceaan verdwenen. Brodeloos geworden maakten zij een statement door terug te grijpen op een oud bijgeloof. Als je namelijk stopt met vissen moet je iets aan de zee teruggeven: je schip! Zij voeren de Anse de Lanriot op en achter het kapelletje zetten zij hun schip aan de grond. Het schip dat hen jarenlang van een inkomen had voorzien en dat hen ongetwijfeld talloze keren door de woeste zee heen heeft teruggebracht terwijl zij daar zelf wellicht helemaal niet meer in geloofden.
Daar, achter het kapelletje ligt nog altijd hun stille protest tegen het leegroven van de zee.
Ik was er eerst toen er nog water stond. ( zie
https://www.eosdigitaal.nl/forum/viewto ... 2&t=116206)
Later kon ik er met (extreem) springtij terugkomen, waardoor ik om de boten heen kon lopen. Dat was overigens een aparte foto-ervaring. Soms zag je het onderwerp langzaam door de zoeker omhoog bewegen, waarna je dan plots beseft dat niet het onderwerp maar jijzelf plus statief beweegt: steeds dieper en vaster in de bagger!
1-
Verstild protest 1 by
ajeto!, on Flickr
2-
Verstild protest 2 by
ajeto!, on Flickr
3-
Verstild protest 3 by
ajeto!, on Flickr
4-
Verstild protest 4 by
ajeto!, on Flickr
5-
Verstild protest 5 by
ajeto!, on Flickr