Ideale vakantie objectief? Tamron 18-270mm review!
GeplaatstCOLON 10 Apr 2011 18:58
Er is al veel geschreven over "super-zooms" en toch komt de vraag ieder voorjaar weer terug zodra mensen hun vakantie beginnen te plannen. Dan komt ook vanzelf de vraag: "Wat neem ik mee qua foto-apparatuur?"
Het liefst wil je tijdens je vakantie zo min mogelijk gewicht mee sjouwen, en bovendien wil je niet al je dure objectieven mee nemen vanwege het risico van beschadiging / verlies / diefstal.
Dus ieder jaar rond deze tijd wemelt het weer van de vragen op diverse foto-fora over welke apparatuur je het beste mee kan nemen, en of je wellicht een alles omvattende super-zoom zou moeten aanschaffen.
Zo'n "super-zoom" heeft voordelen, maar natuurlijk ook nadelen. Maar boven alles, een super-zoom heeft vooral voor-oordelen. Die voor-oordelen hoop ik middels dit topic een beetje weg te kunnen nemen. Er word altijd gezegd (en meestal terecht) dat alles wat groter dan 3 of hooguit 4x zoomfactor heeft, gewoon niets kan zijn. En eigenlijk, volgens de natuurkundige wetten is dat ook zo. Zelf ben ik nooit voorstander geweest van objectieven met een groot zoombereik, omdat algemeen bekend is dat dit ten kostte gaat van de optische kwaliteiten van een objectief.
Welnu, ik heb anderhalve week geleden zo'n "super-zoom" gekocht en wil mijn bevindingen graag met jullie delen.
Ik heb een Tamron AF 18-270mm f/3.5-6.3 Di II LD [IF] Asph. VC macro gekocht voor op mijn 7D. Niet om te fotograferen, maar om te filmen. Ik wil mijn 7D voornamelijk gebruiken om filmreportages mee te maken, en een objectief met groot bereik is daarbij eigenlijk een "must". Bovendien gaan alle MTF resolutie-waarden zoals die bij gewone fotografie gemeten worden onder laboratorium omstandigheden niet op bij het filmen. Immers, full-HD film is slechts 1080 x 1920 pixels. De sensor van een 7D is 3456 x 5184 pixels. Bij het filmen met een DSLR word de volledige sensor gebruikt. Als je filmt worden de pixels dus geïnterpoleerd naar het HD-film formaat, en daarmee word de "naaste buur" pixel berekend. In theorie win je dus 3x aan scherpte (3x zo hoge film-resolutie dan fotografie) met één en hetzelfde objectief ten opzichte van foto beelden. Als je dat in gedachten houdt dan maakt het eigenlijk niet uit welk objectief je op je cam zet om te filmen. Zelfs het allerslechtste objectief zal het met full-HD filmen op je DSLR uitstekend doen qua scherpte.
Vanuit dat oogpunt heb ik dus de Tamron 18-270 aangeschaft. Dat geeft mij op een 7D een F.O.V. van 28,8mm tot 432mm.
Qua film-objectief ben ik er dus helemaal blij mee!
Maar dan heb je zo'n ding. En dan word je toch nieuwsgierig hoe zo'n "super-zoom" presteert bij het maken van gewone foto's. Even voorop gesteld, ik werk voor de foto's vrijwel uitsluitend met de 1D-mkIV en de 5D-mkII en de allerbeste "L" objectieven. Ik had me dus voorgenomen om zonder enige verwachtingen de Tamron 18-270mm te gaan testen. Uiteraard op de 7D want het objectief is gemaakt voor APS-C camera's. Het past overigens wel op een 1D en een 5D maar je hebt donkere randen als je onder de 40mm op de 1D en onder de 65mm op de 5D komt. Daarboven is hij trouwens uitstekend te gebruiken op zowel APS-H en full-frame camera's. Maar goed, even terug naar de 7D. Zoals jullie weten heeft de 7D de hoogste pixel-count sensor van alle APS-C camera's die er tot nu toe op de markt zijn gebracht. Dat is leuk, want je kan mooie uitsnede's maken van zo'n groot formaat foto's, maar het heeft als allergrootste nadeel dat een 18MP sensor ontzettend veel van het objectief vraagt. Al die pixeltjes moeten gevuld worden met beeldinformatie, en daar speelt de MTF waarde een zeer grote rol (lpmm). Als het objectief minder lijnen door laat dan de sensor vraagt dan zul je zelfs met het beste objectief nog relatief onscherpe beelden krijgen. De sensor van de 7D vraagt dus eigenlijk om extreem goede (en dus vaak dure) objectieven. Alleen op die manier kun je het volledige potentieel van je 7D benutten.
Dat brengt ons terug naar het objectief. Zoals algemeen bekend is, hebben "super-zooms" doorgaans geen hoge MTF score. Dat betekent dat ze optisch gezien vaak onder doen voor objectieven met een veel kortere zoom-range. Met die gedachte in mijn achterhoofd en met de wetenschap wat de 7D vraagt van een objectief ben ik aan de test begonnen. Nou ja, test... ? Ik ben gewoon de stad in gelopen en heb er links en rechts een beetje op los geschoten. Zomaar, niet lettend op onderwerp, compositie of belichting. Dat kan uiteraard allemaal veel mooier en beter. Nee, het ging mij er gewoon om hoe dit objectief zou presteren, ook in de handen van een minder ervaren fotograaf die zich op dit moment af vraagt of hij/zij voor de vakantie wellicht een super-zoom zou moeten aanschaffen.
Welnu, hier dan mijn bevindingen.
Voordat we naar de foto's gaan, even een paar technische en algemene zaken over het objectief.
1) TECHNISCH:
18 elementen in 13 groepen / 7 diafragma-bladen / 72mm filtermaat (niet roterend) / ingebouwde Image Stabiliser / gewicht 550 gram / zonnekap standaard meegeleverd / 5 jaar (!!!) garantie.
2) PRIJS: € 379,00
Voor een objectief met een dergelijk bereik is dat natuurlijk een lachwekkende prijs! Ik denk dat het (uitgerekend) zo'n beetje de laagste prijs per millimeter is wat vandaag de dag te koop is.
3) BOUWKWALITEIT
Het objectief is degelijk gebouwd, gemaakt van kunststoffen. Het optische gedeelte is zover mij bekend ook echt glas. De draai-zoom schuift uit en voelt degelijk maar nog niet soepel aan. Wellicht gaat het wat stroef door de nieuwigheid, de tijd zal het leren. Wat daar dan wel weer prettig aan is, is het feit dat de lens niet vanzelf door de zwaartekracht uitschuift als hij voor je buik hangt. Overigens is er een vergrendelings-knopje om dit te voorkomen (schuif-knopje) mocht dat in een latere fase wel het geval zijn.
4) SCHERPSTELLING
Dit gebeurt middels een ouderwetse DC motor. Geen USM dus. De scherpstelling is voor algemene fotografie snel genoeg, echter voor sport-fotografie beslist niet. Het spreekt voor zich dat er door gebrek aan een USM motor ook geluid te horen is tijdens het scherpstellen. Dat hoeft niet bezwaarlijk te zijn. De scherpstelling is m.i. accuraat.
5) BEELDSTABILISATIE
De Tamron 18-270mm beschikt over VC (vibration compensation) wat gelijk is aan Canon's Image Stabiliser oftewel IS. De stabiliser van de Tamron werkt minstens zo goed als die van Canon, en ik durf te stellen dat je tot 5 stops winst behaalt. Ik heb op 270mm bloedstrakke beelden geschoten met sluitertijden van 1/30 uit de hand. Nu heb ik wel een extreem vaste hand, maar een sluitertijd van 1/80 moet ruim voldoende zijn om op 270mm met VC ingescakeld een strakke plaat te schieten. Ideaal dus!
6) BEELDKWALITEIT
En hier kwam voor mij de grootste verrassing. Zoals gezegd ging ik zonder enige verwachting deze test aan, tevens in het achterhoofd houdend dat de 7D met z'n 18 megapixels het meeste van je objectieven vraagt van alle cams die er zijn. (5D uitgezonderd).
Welnu, ik heb er vandaag dus luk-raak op los geschoten en was bij het aanschouwen van de onbewerkte foto's op mijn PC zeer aangenaam verrast. Ik vind de onbewerkte foto's voldoende scherpte hebben, bij ieder brandpunt, bij iedere diafragma-waarde. Er zijn erbij die op 270mm met vol open diafragma (f/6.3) geschoten zijn. Het contrast is ook behoorlijk naar tevredenheid, al kun je het niet vergelijken met het contrast van een "L" objectief van Canon. Maar dat mag ook niet voor deze prijs. Als je bedenkt dat de Tamron 18-270mm het op neemt tegen de Canon 28-300mm f/3.5-5.6 L (met een prijskaartje van € 2.400,00) dan brengt de Tamron het er werkelijk geweldig van af.
Hieronder staan 28 verkleinde afbeeldingen van de onbewerkte foto's.
Ik heb alle originelen van deze 28 foto's in een zip-file online gezet voor iedereen die ze wil downloaden en op hun eigen PC wil bekijken. LET WEL: deze foto's komen dus rechtstreeks uit de 7D en zijn op geen enkele manier bewerkt. Het file is 202MB groot en is hier te downloaden:
http://www.sendspace.com/file/umcjjk
Zelf ben ik zwaar onder de indruk van de prestaties van de Tamron 18-270mm en had nooit gedacht dat dit objectief zo goed zou kunnen presteren, en al zeker niet op een camera met zo'n hoge pixel-count. Maar kijk vooral zelf naar de originele bestanden en trek zelf je conclusies. Op foto 24 zie je wel extreme chromatische abberaties. Deze foto heb ik dan ook opzettelijk met zwaar tegenlicht genomen om de goden te verzoeken. Dat is aardig gelukt. Maar uiteraard kun je van een objectief in deze prijsklasse niet dezelfde kwaliteit corrigerende elementen (UD) verwachten als in "L" objectieven van Canon. Onder normale omstandigheden ga je zit soort extreme CA's niet waarnemen, getuige de overige 27 foto's, waarvan enkele anderen ook met half tegenlicht geschoten zijn.
Zo, nu ben ik benieuwd wat jullie mee op vakantie gaan nemen. :wink2:
Gr. John
Download alle originele onbewerkte foto's hier: KLIK
:afro:
Het liefst wil je tijdens je vakantie zo min mogelijk gewicht mee sjouwen, en bovendien wil je niet al je dure objectieven mee nemen vanwege het risico van beschadiging / verlies / diefstal.
Dus ieder jaar rond deze tijd wemelt het weer van de vragen op diverse foto-fora over welke apparatuur je het beste mee kan nemen, en of je wellicht een alles omvattende super-zoom zou moeten aanschaffen.
Zo'n "super-zoom" heeft voordelen, maar natuurlijk ook nadelen. Maar boven alles, een super-zoom heeft vooral voor-oordelen. Die voor-oordelen hoop ik middels dit topic een beetje weg te kunnen nemen. Er word altijd gezegd (en meestal terecht) dat alles wat groter dan 3 of hooguit 4x zoomfactor heeft, gewoon niets kan zijn. En eigenlijk, volgens de natuurkundige wetten is dat ook zo. Zelf ben ik nooit voorstander geweest van objectieven met een groot zoombereik, omdat algemeen bekend is dat dit ten kostte gaat van de optische kwaliteiten van een objectief.
Welnu, ik heb anderhalve week geleden zo'n "super-zoom" gekocht en wil mijn bevindingen graag met jullie delen.
Ik heb een Tamron AF 18-270mm f/3.5-6.3 Di II LD [IF] Asph. VC macro gekocht voor op mijn 7D. Niet om te fotograferen, maar om te filmen. Ik wil mijn 7D voornamelijk gebruiken om filmreportages mee te maken, en een objectief met groot bereik is daarbij eigenlijk een "must". Bovendien gaan alle MTF resolutie-waarden zoals die bij gewone fotografie gemeten worden onder laboratorium omstandigheden niet op bij het filmen. Immers, full-HD film is slechts 1080 x 1920 pixels. De sensor van een 7D is 3456 x 5184 pixels. Bij het filmen met een DSLR word de volledige sensor gebruikt. Als je filmt worden de pixels dus geïnterpoleerd naar het HD-film formaat, en daarmee word de "naaste buur" pixel berekend. In theorie win je dus 3x aan scherpte (3x zo hoge film-resolutie dan fotografie) met één en hetzelfde objectief ten opzichte van foto beelden. Als je dat in gedachten houdt dan maakt het eigenlijk niet uit welk objectief je op je cam zet om te filmen. Zelfs het allerslechtste objectief zal het met full-HD filmen op je DSLR uitstekend doen qua scherpte.
Vanuit dat oogpunt heb ik dus de Tamron 18-270 aangeschaft. Dat geeft mij op een 7D een F.O.V. van 28,8mm tot 432mm.
Qua film-objectief ben ik er dus helemaal blij mee!
Maar dan heb je zo'n ding. En dan word je toch nieuwsgierig hoe zo'n "super-zoom" presteert bij het maken van gewone foto's. Even voorop gesteld, ik werk voor de foto's vrijwel uitsluitend met de 1D-mkIV en de 5D-mkII en de allerbeste "L" objectieven. Ik had me dus voorgenomen om zonder enige verwachtingen de Tamron 18-270mm te gaan testen. Uiteraard op de 7D want het objectief is gemaakt voor APS-C camera's. Het past overigens wel op een 1D en een 5D maar je hebt donkere randen als je onder de 40mm op de 1D en onder de 65mm op de 5D komt. Daarboven is hij trouwens uitstekend te gebruiken op zowel APS-H en full-frame camera's. Maar goed, even terug naar de 7D. Zoals jullie weten heeft de 7D de hoogste pixel-count sensor van alle APS-C camera's die er tot nu toe op de markt zijn gebracht. Dat is leuk, want je kan mooie uitsnede's maken van zo'n groot formaat foto's, maar het heeft als allergrootste nadeel dat een 18MP sensor ontzettend veel van het objectief vraagt. Al die pixeltjes moeten gevuld worden met beeldinformatie, en daar speelt de MTF waarde een zeer grote rol (lpmm). Als het objectief minder lijnen door laat dan de sensor vraagt dan zul je zelfs met het beste objectief nog relatief onscherpe beelden krijgen. De sensor van de 7D vraagt dus eigenlijk om extreem goede (en dus vaak dure) objectieven. Alleen op die manier kun je het volledige potentieel van je 7D benutten.
Dat brengt ons terug naar het objectief. Zoals algemeen bekend is, hebben "super-zooms" doorgaans geen hoge MTF score. Dat betekent dat ze optisch gezien vaak onder doen voor objectieven met een veel kortere zoom-range. Met die gedachte in mijn achterhoofd en met de wetenschap wat de 7D vraagt van een objectief ben ik aan de test begonnen. Nou ja, test... ? Ik ben gewoon de stad in gelopen en heb er links en rechts een beetje op los geschoten. Zomaar, niet lettend op onderwerp, compositie of belichting. Dat kan uiteraard allemaal veel mooier en beter. Nee, het ging mij er gewoon om hoe dit objectief zou presteren, ook in de handen van een minder ervaren fotograaf die zich op dit moment af vraagt of hij/zij voor de vakantie wellicht een super-zoom zou moeten aanschaffen.
Welnu, hier dan mijn bevindingen.
Voordat we naar de foto's gaan, even een paar technische en algemene zaken over het objectief.
1) TECHNISCH:
18 elementen in 13 groepen / 7 diafragma-bladen / 72mm filtermaat (niet roterend) / ingebouwde Image Stabiliser / gewicht 550 gram / zonnekap standaard meegeleverd / 5 jaar (!!!) garantie.
2) PRIJS: € 379,00
Voor een objectief met een dergelijk bereik is dat natuurlijk een lachwekkende prijs! Ik denk dat het (uitgerekend) zo'n beetje de laagste prijs per millimeter is wat vandaag de dag te koop is.
3) BOUWKWALITEIT
Het objectief is degelijk gebouwd, gemaakt van kunststoffen. Het optische gedeelte is zover mij bekend ook echt glas. De draai-zoom schuift uit en voelt degelijk maar nog niet soepel aan. Wellicht gaat het wat stroef door de nieuwigheid, de tijd zal het leren. Wat daar dan wel weer prettig aan is, is het feit dat de lens niet vanzelf door de zwaartekracht uitschuift als hij voor je buik hangt. Overigens is er een vergrendelings-knopje om dit te voorkomen (schuif-knopje) mocht dat in een latere fase wel het geval zijn.
4) SCHERPSTELLING
Dit gebeurt middels een ouderwetse DC motor. Geen USM dus. De scherpstelling is voor algemene fotografie snel genoeg, echter voor sport-fotografie beslist niet. Het spreekt voor zich dat er door gebrek aan een USM motor ook geluid te horen is tijdens het scherpstellen. Dat hoeft niet bezwaarlijk te zijn. De scherpstelling is m.i. accuraat.
5) BEELDSTABILISATIE
De Tamron 18-270mm beschikt over VC (vibration compensation) wat gelijk is aan Canon's Image Stabiliser oftewel IS. De stabiliser van de Tamron werkt minstens zo goed als die van Canon, en ik durf te stellen dat je tot 5 stops winst behaalt. Ik heb op 270mm bloedstrakke beelden geschoten met sluitertijden van 1/30 uit de hand. Nu heb ik wel een extreem vaste hand, maar een sluitertijd van 1/80 moet ruim voldoende zijn om op 270mm met VC ingescakeld een strakke plaat te schieten. Ideaal dus!
6) BEELDKWALITEIT
En hier kwam voor mij de grootste verrassing. Zoals gezegd ging ik zonder enige verwachting deze test aan, tevens in het achterhoofd houdend dat de 7D met z'n 18 megapixels het meeste van je objectieven vraagt van alle cams die er zijn. (5D uitgezonderd).
Welnu, ik heb er vandaag dus luk-raak op los geschoten en was bij het aanschouwen van de onbewerkte foto's op mijn PC zeer aangenaam verrast. Ik vind de onbewerkte foto's voldoende scherpte hebben, bij ieder brandpunt, bij iedere diafragma-waarde. Er zijn erbij die op 270mm met vol open diafragma (f/6.3) geschoten zijn. Het contrast is ook behoorlijk naar tevredenheid, al kun je het niet vergelijken met het contrast van een "L" objectief van Canon. Maar dat mag ook niet voor deze prijs. Als je bedenkt dat de Tamron 18-270mm het op neemt tegen de Canon 28-300mm f/3.5-5.6 L (met een prijskaartje van € 2.400,00) dan brengt de Tamron het er werkelijk geweldig van af.
Hieronder staan 28 verkleinde afbeeldingen van de onbewerkte foto's.
Ik heb alle originelen van deze 28 foto's in een zip-file online gezet voor iedereen die ze wil downloaden en op hun eigen PC wil bekijken. LET WEL: deze foto's komen dus rechtstreeks uit de 7D en zijn op geen enkele manier bewerkt. Het file is 202MB groot en is hier te downloaden:
http://www.sendspace.com/file/umcjjk
Zelf ben ik zwaar onder de indruk van de prestaties van de Tamron 18-270mm en had nooit gedacht dat dit objectief zo goed zou kunnen presteren, en al zeker niet op een camera met zo'n hoge pixel-count. Maar kijk vooral zelf naar de originele bestanden en trek zelf je conclusies. Op foto 24 zie je wel extreme chromatische abberaties. Deze foto heb ik dan ook opzettelijk met zwaar tegenlicht genomen om de goden te verzoeken. Dat is aardig gelukt. Maar uiteraard kun je van een objectief in deze prijsklasse niet dezelfde kwaliteit corrigerende elementen (UD) verwachten als in "L" objectieven van Canon. Onder normale omstandigheden ga je zit soort extreme CA's niet waarnemen, getuige de overige 27 foto's, waarvan enkele anderen ook met half tegenlicht geschoten zijn.
Zo, nu ben ik benieuwd wat jullie mee op vakantie gaan nemen. :wink2:
Gr. John
Download alle originele onbewerkte foto's hier: KLIK
:afro: