De weg daarnatoe is prima, in het park zelf is alleen de parkeerplaats bij het bezoekerscentrum asfalt, de rest niet, in het Botswanagedeelte mag je niet eens met 1 auto tenzij je een satteliettelefoon bij je hebt. Het Zuid Afrikaanse gedeelte was voordat in 1938 een gebied waar men trachtte boer te zijn. In WOI zat het Engelse leger er, in het naburige Nambie zaten de Duitsers. In dat Zuid Afrikaanse gedeelte lopen twee rivieren die voornamelijk droog staan maar ondergronds wel stromen. Daar werden dus waterputten geslagen, wat eerst met windmolentjes maar nu voornamelijk met zonneenergiepompje wordt opgepompt. Bij die waterputten komen nu uiteraard de dieren, springbokken, steenbokken, gnoes ed geen grote jongens zoals Olifanten, daar is het te droog voor. Dat trekt natuurlijk de katten aan. Het park werkt met een soort vergunningssyteem op naam, die haal je in de ochtend, je verteld waar je heen gaat en in de avond lever je hem weer in. Doe je dat niet gaan ze je zoeken, autopech kan altijd dus dat was wel geruststellend. De wegen zijn of zand of grind/stenen, een 4x4 is wel prettig. De eerste ochtend zagen we gelijk al een Cheetahfamilie, een moeder met 3 jongen die al bijna net zo groot als haar waren en zeer actief. We konden ze een week volgen totdat er Leeuwen in de buurt kwamen, een Cheetah is geen partij voor een Leeuw dus ze trokken weg.
Maar ja dat zien en fotograferen was geweldig, je moest wel vroeg zijn want rond 9 uur vond moe het wel welletjes en riep ze de jongen voor de siesta.
1 Dichtbij de auto
2 Over de heuvel
3 Sprintje
4 Jagen op een Jakhals, die was niet blij.
5 Tijd voor siesta
