Vandaag begint het carnaval weekend hier in het zuiden.
Officieel begint het deze zondag pas, maar in veel kroegen begint het echt vandaag.
Vier dagen feesten, dansen, drinken, eten.
Om dan rustig te beginnen een bescheiden dienblaadje.
Ik ben geboren en getogen in Tilburg, vandaar de Schrobbelèr.
Zondag 10 februari 2013: rienW
Bezint eer ge begint.
Denk na wat de gevolgen zijn van uw daden en stel u de vraag: rustig aan doen of verstandig doen, dus helemaal los gaan! Alaaf!
Dinsdag 12 februari 2013: marfique
De foto van Rien deed mij denken aan de pogingen van mensen om aftakeling en ouder worden te verbergen met ijdele versiering.
Van daar ligt de stap naar de 17e-eeuwse Vanitas-schilderijen voor mij voor de hand!
In mijn foto heb ik eenzelfde soort symbolen gebruikt die in die tijd stonden voor de vergankelijkheid van het leven...
Donderdag 14 februari 2013: Rick T
De foto van Ans bleek een best moeilijke opgave.
Een schedel van een paard met knolgewassen en een kaars die net een moment daarvoor is uitgeblazen.
Gaven een intressant beeld, waar je in feite alle kanten op kan.
Een prachtige foto met mooie kleurtonen.
De foto deed mij meteen aan een schilderij denken, Maar ik wou wat anders wat dichter bij mijzelf maar wat?
De doorslag voor mij foto is gekomen na het los trekken van de vriezer.
Voor de rest is het aan de kijker zelf om een mooi verhaaltje bij te verzinnen.
Zaterdag 16 februari 2013: jef-w
Bij het zien van de foto van Rick-T deed het me, door het ingepakte varkensvlees, denken aan mensen die geen varkensvlees/vlees mogen hebben of lusten.
Daarbij kom je al snel tot het islamitische geloof. Hierin is algemeen bekend dat de Islam het eten van varkensvlees verbiedt en dit als een zonde ziet, omdat dit door Allah in de Koraan verboden wordt.
Daarom een moskee als bijdrage aan deze fotoketting.
Maandag 18 februari 2013: karin115
.
Omdat ik het te gemakkelijk vond om met een foto van een andere kerk te reageren op de foto van Jeffry ben ik gaan zoeken
naar andere aanknopingspunten.
Die vond ik in de vormen en de kleuren. Al langere tijd had ik het idee om eens te gaan experimenteren met vellen papier. Dat heb ik bij deze gedaan.
Wat je hier dus ziet is een uitsnede van gestapelde vellen papier in de kleuren, beige en groen. Met wat fantasie zie je er ook wat bolling van de moskee in terug komen.
De bovenste groene vellen heb ik omgekruld om er een speels tintje aan te geven.
Ik hoop dat ie smaakt.
Woensdag 20 februari 2013: Gumpje
Van Karin kreeg ik een schitterend uitgevoerde foto waar enerzijds veel (!) verschillende beeldelementen in zitten, maar waar anderzijds voor mij onmogelijk een betekenis uit viel te destilleren. Totale abstractie, geen concreet aanleidingspunt om op te reageren. Er zijn kleuren, er zijn vormen, en mijn hoofd tolde rondjes, want wat is dit, wat betekent dit? Dat gevoel van tollen is gebleven, het op de tast zoeken naar houvast in het duister, zonder associaties, zonder kader. Wat is de sleutel, vroeg ik me af, om hier op betekenisniveau op te reageren? De sleutel.
Ik heb de sleutel tot Karins foto niet gevonden. Ik kan er naar kijken en mezelf verliezen omdat ik er geen grip op krijg. Ik heb de sleutel die ik niet vond tot thema gemaakt en vastgelegd. De grijpers die de sleutel vasthouden staan voor mij voor het idee dat een oplossing, of iets begrijpen, vaak een constructie is die je eerst zelf moet maken voordat de sleutel in het sleutelgat past. Deze foto is de verbeelding van mijn onvermogen om voor Karins foto een kader te scheppen waarbinnen ik er betekenis aan kan verlenen. Zulke foto's kom ik zelden tegen!
Vrijdag 22 februari 2013: Ina
Maurice stuurde mij een foto van een sleutel die is vastgezet tussen twee klemmen, gefotografeerd op een zwarte achtergrond. Om het ‘een inkoppertje’ te noemen is teveel gezegd, maar moeilijk vond ik het niet.
Een sleutel tussen twee klemmen wekt bij mij een wel héél opgesloten gevoel op.
Het zwart van de achtergrond versterkte dit nog meer en vind ik allesbehalve prettig.
De smiley’s op de sleutel deden me denken aan blijde kinderen. Kinderen zouden nooit een opgesloten gevoel mogen ervaren, of in het donker mogen zijn. Vrij en onbevangen horen ze hun toekomst tegemoet te gaan.
Wég met klemmen die hen vast zetten, wég met sleutels die deuren voor hen gesloten houden, wég met het donker.
Een open toekomst met heel veel licht: wat zou het mooi zijn wanneer álle kinderen daarvan zouden mogen genieten!
Zondag 24 februari 2013: Road8
In de foto van Ina zag ik een aantal mooie elementen om mee verder te gaan, ik koos voor de deuren. Mijn gedachten gingen uit naar een boerenschuur.
bij mij in de buurt staat zo'n - bijna vervallen, schots en scheve - boerenschuur. Het hout van deurtjes is wel geschilderd maar duidelijk is te zien dat het al jaren oud is. De voegen beginnen uit te vallen, er ontstaan scheuren en groene alg zet zich af op de rode steen.
En dat oude afgetakelde schuurtje is weer een mooi contrast met de foto van de jonge, opgroeiende kinderen, die nog een heel leven voor zich hebben.
Dinsdag 26 februari 2013: Telescoop
Ik zag op de foto van Roland een luik in een oude gevel.
Dat luik werd voor mij een nis in de oude muur.
Gisteren (vandaag ziek binnnen) op excursie geweest bij Radio Kootwijk. Daar zagen we die betonnen kolos met aan de buitenkant allerlei nissen, gevuld met kiezels.
Ik heb geprobeerd om die nissen op een creatieve manier vast te leggen.
Dat was mijn connectie met de foto van mijn voorganger.
Donderdag 28 februari 2013: Spreading
Na het zien van de foto van Gabriel, werd mijn aandacht meteen getrokken door de lijnen die erin zitten. Toen ik die dag erna naar mijn werk fietste zat ik te denken wat ik hiermee kon doen. Meteen komen dan die standaard dingen in mij op als de Erasmusbrug in Rotterdam. Aangezien dat een eindje fietsen vanuit Breda ben ik maar snel verder gaan denken waar hier in de buurt iets moois te zien was wat bij die lijnen paste.
Ineens wist ik het, de fietsbrug tussen Terheijden en Breda zit vol met lijnen, is minder gefotografeerd als de Erasmusbrug en past in mijn ogen dus goed in het thema wat ik in mijn hoofd had gekregen. Wel heeft dit alles mij nieuwsgierig gemaakt over wat de mensen voor Gabriel en na mij hebben gemaakt.
Zaterdag 2 maart 2013: Dward
De foto van Spreading laat een brug zien. Een connectie tussen twee kanten. Een transportroute van mens en goederen. Van links naar rechts of van de ene oever naar de andere oever. Over water? Ik wilde dit idee graag omdraaien. Transport van water. Niet van links naar rechts maar van boven naar beneden. In Noorwegen, waar ik woon, gebruiken ze bij oude hutten vaak een ketting om water van het dak uit de regengoot naar beneden te laten lopen. De temperaturen waren hier de afgelopen dagen eindelijk weer eens boven het vriespunt en de zon zorgde ervoor dat de sneeuw op het dak langzaam veranderde in water dat langzaam langs de ketting naar beneden begon te druppelen. Transport van water langs een ketting. Hoe toepasselijk in deze fotoketting...
Maandag 4 maart 2013: Billie-90
Ik zag een foto waarop stond: een ketting, hout en herhaling (in de balken)
dit bracht mij tot deze foto:
een ketting wat een foto vasthoudt wat op de achtergrond een mooie herhaling zowel horizontaal en verticaal heeft..
Woensdag 6 maart 2013: Frank64
De foto van Marcel (Billie) was voor mij redelijk helder;
Een foto van een ketting, gevangen in een ketting. Letterlijk een foto-ketting.
Een ketting die de deelnemers weken in de greep hield. Met daarbij het eind van die ketting in zicht.
Voor mij een prima voorzet om voor het slot aan deze ketting te zorgen.
Vandaar mijn keuze voor een slot op een zwart gat. Waar we ons in storten bij opgave voor de ketting.
Met onderaan wat bibberen, om de zenuwen van de deelnemers te illustreren.
Maar het slot zelf moet natuurlijk duidelijk zijn.
Echter, ik lever er ook de sleutel bij, nog wat slotjes en een deurbel.
Daarmee kan de volgende die een ketting wil opstarten aan de bel kan trekken en het slot weer geopend worden.
Zodat de sloten voor hopelijk nog heel veel toekomstige foto kettingen gebruikt kunnen worden….!
Het was leuk om deze ketting te organiseren, ik(en mijn vrouw) zijn benieuwd naar de reacties.
Ik zou zeggen op naar de volgende ketting.
aangenaam Michel)
). Ook mooi om te lezen hoe iedereen de foto`s beoordeeld en hiermee aan de slag is gegaan. Wat mij betreft een geslaagd eind en hopelijk gaan we de volgende keer weer lekker verder.