Graag wil ik mij (als beginnend professioneel fotografe) bekwamen in de kinderfotografie, maar dan portretten met een 'bite'.... Kan iemand mij helpen met de do's en dont's, en hoe je kinderen het beste aanstuurt en/of je beter wel of niet gebruik kan maken van locatieflitsapparatuur?? Goede workshops zijn bijna niet te vinden:-(((.
Groetjes,
Diana
Kinderfotografie tips (workshop)
ModeratorsCOLON Expositie Commissie, Global Moderators
Voor kinderfotografie zijn inderdaad waarschijnlijk (bijna) geen workshops te vinden. (Voor newbornfotografie weer wel; Judith, hier actief op het forum, geeft deze workshops.)
Het begint allemaal met 'de technische kant'. Je zou eigenlijk net zo gemakkelijk moeten kunnen fotograferen, als het smeren van je boterham 's ochtends.
Vanuit een soort automatisme als het ware. D.m.v. zo'n automatisme ben je dan ook in staat om bij veranderende (licht) situaties meteen te kunnen schakelen.
Want als je met kinderen gaat werken, kan je niet voortdurend tijd nemen om dingen op je camera te veranderen en/of in te stellen.
Kinderen hebben een concentratieboog als van een goudvis, daarentegen moet jouw concentratieboog zijn als van een leeuw. Ha, ha wel een vriendelijke leeuw dan hè
Kinderen moet je laten zijn wíé ze zijn!
Aansturen kan je doen door met hen te gaan 'spelen', en dan hangt 'het spel' natuurlijk van de leeftijd af.
Een peuter van 3 bespeel je anders dan een aankomend puber van 12. Voor alle kinderen geldt dat je het vertrouwen moet zien te winnen.
Vorig jaar heb ik enkele malen zwaar autistische kinderen mogen fotograferen. Bij twee van deze shoots zaten jochies die niet eens konden communiceren/praten. Dan moet je werken met lichaamstaal. Een uitdaging!
Gelukkig kon ik heel veel informatie bij onze dochter halen die in het speciaal onderwijs dagelijks met deze prachtige kinderen werkt, dat was echt mijn grote voordeel.
Als het dan uiteindelijk lukt om met rust en héél veel geduld bij déze kinderen een lach in hun ogen te kunnen fotograferen, dan is dat zó geweldig! Voor de ouders in de eerste plaats, maar voor mij net zo goed
M.a.w. de sleutelwoorden zijn wat mij betreft: kennis, rust en (veel) geduld.
Bovenstaande is mijn bescheiden mening. Er lopen meer kinderfotografen op dit forum rond, misschien hebben zij nog wel meer/betere adviezen.
Ik hoop in ieder geval dat je hier alvast iets aan hebt.
Het begint allemaal met 'de technische kant'. Je zou eigenlijk net zo gemakkelijk moeten kunnen fotograferen, als het smeren van je boterham 's ochtends.
Vanuit een soort automatisme als het ware. D.m.v. zo'n automatisme ben je dan ook in staat om bij veranderende (licht) situaties meteen te kunnen schakelen.
Want als je met kinderen gaat werken, kan je niet voortdurend tijd nemen om dingen op je camera te veranderen en/of in te stellen.
Kinderen hebben een concentratieboog als van een goudvis, daarentegen moet jouw concentratieboog zijn als van een leeuw. Ha, ha wel een vriendelijke leeuw dan hè
Kinderen moet je laten zijn wíé ze zijn!
Aansturen kan je doen door met hen te gaan 'spelen', en dan hangt 'het spel' natuurlijk van de leeftijd af.
Een peuter van 3 bespeel je anders dan een aankomend puber van 12. Voor alle kinderen geldt dat je het vertrouwen moet zien te winnen.
Vorig jaar heb ik enkele malen zwaar autistische kinderen mogen fotograferen. Bij twee van deze shoots zaten jochies die niet eens konden communiceren/praten. Dan moet je werken met lichaamstaal. Een uitdaging!
Gelukkig kon ik heel veel informatie bij onze dochter halen die in het speciaal onderwijs dagelijks met deze prachtige kinderen werkt, dat was echt mijn grote voordeel.
Als het dan uiteindelijk lukt om met rust en héél veel geduld bij déze kinderen een lach in hun ogen te kunnen fotograferen, dan is dat zó geweldig! Voor de ouders in de eerste plaats, maar voor mij net zo goed
M.a.w. de sleutelwoorden zijn wat mij betreft: kennis, rust en (veel) geduld.
Bovenstaande is mijn bescheiden mening. Er lopen meer kinderfotografen op dit forum rond, misschien hebben zij nog wel meer/betere adviezen.
Ik hoop in ieder geval dat je hier alvast iets aan hebt.
Groet, Ina
Gespannen?? Gebruik eens wat vaker de ontspanknop........
Gespannen?? Gebruik eens wat vaker de ontspanknop........
-
Marian Korte
- Canon shooter
- BerichtenCOLON 164
- GeregistreerdCOLON 12 Nov 2014 17:05
- CONTACTCOLON
Kinderfotografie vind ik het leukste wat er is.
Maar het vergt veel meer voorwerk dan een "volwassen" shoot.
Ik ben het helemaal eens met Ina, technisch moet je niet meer hoeven na te denken, omdat je die tijd gewoon niet hebt/krijgt.
Ik stuur altijd tekeningen naar de ouders van tevoren, en dat zijn echt kindertekeningen zodat de kids die snappen.
Zoveel mogelijk ideeën 10 a 15 stuks...en ik leg de tekeningen op een stapel als ze komen.
Per idee hebt ik de styling al klaar liggen want ik ben een chaoot eerste klas:)
Ik geef de ouders koffie/thee en ga dan rustig contact maken met het kind ik communiceer dan niet meer met de ouders.
Dan zie je welke tekening het kind leuk vind en die haal je er dan uit.
Laat een kind een kind zijn...ze gaan zo op in hun eigen wereld en een idee (bv kapotte knie) wordt ineens heel echt.
Zo echt dat ze mank gaan lopen hahahha...love it.
Laat ook steeds foto's zien..een paar per thema maar. En ik laat ze dan meteen zien op de computer.
Koekjes ...zitten..kletsen ..alles op de grond samen.
Het scheelt ook denk ik, dat ik in de woonkamer schiet dat heeft toch iets vertrouwds
En ik verbaas mij hoeveel inbreng de kids hebben, ze denken mee..zo gaaf..en ja ook die van 3 a 4 jaar!!
En als ze weggaan en dan zeggen ik kom snel weer, dan heb je het goed gedaan haha!
Maar het vergt veel meer voorwerk dan een "volwassen" shoot.
Ik ben het helemaal eens met Ina, technisch moet je niet meer hoeven na te denken, omdat je die tijd gewoon niet hebt/krijgt.
Ik stuur altijd tekeningen naar de ouders van tevoren, en dat zijn echt kindertekeningen zodat de kids die snappen.
Zoveel mogelijk ideeën 10 a 15 stuks...en ik leg de tekeningen op een stapel als ze komen.
Per idee hebt ik de styling al klaar liggen want ik ben een chaoot eerste klas:)
Ik geef de ouders koffie/thee en ga dan rustig contact maken met het kind ik communiceer dan niet meer met de ouders.
Dan zie je welke tekening het kind leuk vind en die haal je er dan uit.
Laat een kind een kind zijn...ze gaan zo op in hun eigen wereld en een idee (bv kapotte knie) wordt ineens heel echt.
Zo echt dat ze mank gaan lopen hahahha...love it.
Laat ook steeds foto's zien..een paar per thema maar. En ik laat ze dan meteen zien op de computer.
Koekjes ...zitten..kletsen ..alles op de grond samen.
Het scheelt ook denk ik, dat ik in de woonkamer schiet dat heeft toch iets vertrouwds
En ik verbaas mij hoeveel inbreng de kids hebben, ze denken mee..zo gaaf..en ja ook die van 3 a 4 jaar!!
En als ze weggaan en dan zeggen ik kom snel weer, dan heb je het goed gedaan haha!
-
love2shoot
- Shooter
- BerichtenCOLON 3
- GeregistreerdCOLON 11 Mrt 2015 20:49
Dank Ina en Marian, dan maar eerst even nog beter de techniek onder de knie krijgen:-)) Leuk jullie mooie verhalen te horen!! Hier kan ik wel wat mee!