Kleindochter in de daglichtstudio I Update

[Ina]

Alle dagen lees ik diverse topics door, maar aan plaatsen kom ik bijna niet meer toe.
Vandaag maak ik een uitzondering, omdat ik voor het eerst een studio heb opgebouwd i.c.m. daglicht.
Al langere tijd was ik aan wikken en wegen of ik het zou wagen. Dan weer dacht ik dat het te donker was en een volgende keer vond ik de schaduwen te hinderlijk.
Vandaag heb ik de stoute schoenen aangetrokken na gisteren de hele dag bezig geweest te zijn met het bouwen van 'het decor' en het maken van heel veel testfoto's.
Daarvoor had ik op papier al verschillende dingen uitgetekend.

Onze kleinzoon en kleindochter waren proefkonijn omdat ze toch nog op de foto 'moesten' voor de kerstkaart. (lekker vroeg.... )

Dit is hoe het eruit zag:

42536

en dit is hoe het uiteindelijk is geworden:

1.

42537

Mijn vraag: weer doen? Of eens en nooit meer?

[BossA]

weer doen Ina, mischien iets meer spelen met licht/schaduw. maar dit smaakt naar meer

[DavevdrH]

Wat leuk!!
Dit heb ik nog niet eerder gezien, dankje voor het delen.
De hoeveelheid moeite die je erin stopt en de leuke plaatjes die dan kan maken... moet geweldig voelen denk ik.

Over de foto:
Mijn vermoeden is dat hij het in zw/w ook goed zou doen, met name door het oude bedje denk ik.
Durf het bijna niet te zeggen, maar: Verder ziet mijn oog weer iets wat (mij) opvalt en dat is dat het raamluik net een beetje scheef hangt. Ketting ietsje naar links schuiven en het is opgelost.

[Ina]

Dank jullie wel BossA en Dave.

@BossA: 'meer spelen met licht/schaduw': ik ben het helemaal met je eens! Deze foto's zijn gisterochtend rond 11.00/11.30 uur gemaakt. Het (matige zon)licht kwam toen nog niet direct door de hoge ramen.
De dag ervoor had ik ook 's middags testfoto's gemaakt. Doordat het zonlicht toen wél naar binnen scheen kreeg ik een veel mooiere schaduwwerking, met name achter de luikjes.
Helaas heb ik die testfoto's verwijderd, anders had ik het verschil kunnen laten zien.

@Dave: je hebt gelijk hoor, het luikje hangt niet helemaal recht. Ik heb geprobeerd het zo op te hangen alsof het een beetje naar binnen hing. Op de foto zie je dát dus niet terug, maar lijkt het juist alsof 'ie scheef hangt.

En op deze manier leer je elke keer weer iets: 1. het tijdstip van de dag (wat natuurlijk met de seizoenen verandert) en niet teveel doorschieten met je accessoires.


De kerstkaart gaat er ondanks deze puntjes gelukkig wel komen:

2.

42543

3.

42542

[margosubnel]

Ik ben dan weer benieuwd naar de instellingen die je hebt gebruikt..
Mooie foto's, wat een werk.

[MichielBroerse]

Heel erg leuke foto's!
Als er ooit kinderen komen, dan hoop ik dat ik zulke foto's kan maken...

Maar, ik heb wel het idee een heel klein beetje scherpte te missen.
Alsof de foto's wat wollig zijn ofzo...
Maar, dat kan aan mij liggen hoor.

[DavevdrH]

Foto 2 is mijn favo. Heerlijk zoals ze lief naar elkaar kijken!
En die kleine teentjes....
In foto 3 zou ik denk ik rechts iets eraf croppen om ervoor te zorgen dat het luik rechts niet zo duidelijk los hangt, maar ja dan komt de compositie minder goed uit denk ik...

[Road8]

leuke foto's Ina, veel werk verzet zo te lezen, maar daar komt wel iets moois uit.
ook ik mis ietwat scherpte (diafragma 4.5 gebruikt) misschien een volgende keer tikkie hoger ?

[Ina]

Dank allen voor de positieve reactie!
Iemand vroeg naar m'n instellingen: Camera 5D MKII, 24-70 2.8, ISO 500, f 4.5, t 1/50.

Ze hadden idd een tikkie scherper mogen zijn, dan had ik idd mijn diafragma iets moeten knijpen.
Maar oh, oh ik en kleinere diafragma's zijn geen vrienden . Ik fotografeer vaak op het randje en kukkel er (dus) ook wel 'es overheen.

De tijd die het me gekost heeft om het te bouwen, voelt voor mij niet als 'werk'.
'k Vind het juist heel erg leuk om de ideeën die in mijn hoofd ontstaan, proberen te realiseren.
Dit idee begon met het bedje wat ik zag staan tussen heel veel rotzooi in een leegstaande winkel waar ik heel toevallig langsliep. Meteen kreeg ik plaatjes in m'n hoofd en het liet me niet meer los.
Omdat ik geen idee had van wie die winkel ooit was geweest, heb ik bij de buren mijn info gehaald en vervolgens via social media de eigenaar op weten te sporen.
Het bedje mocht ik voor een leuk prijsje overnemen.
De luikjes kocht ik op een (mislukte ) winterfair en fotoachtergronden, kussens en dekentjes heb ik zat. Voor geschikte kleertjes ging ik naar de toneeluitleen, hoewel ik
het jurkje tussen al mijn lakentjes vond. Had ik al eens verknipt, dus voor deze gelegenheid weer in elkaar genaaid.

Omdat het plaatje wat ik in mijn hoofd had niet helemaal uit de verf is gekomen, wat voornamelijk met het licht te maken heeft, wil ik het nog eens over doen.
Maar dan met iets oudere 'slachtoffetjes'