Ik fotografeer nu een jaartje of twee modellen. In het begin nog mijn draai moeten vinden en het ziet er naar uit dat die er langzaam aan wel is. Je moet toch zoeken naar wat je zelf wilt en ik wilde geen high-fashion meer. Hoewel dat mooie foto's kunnen zijn, zie ik het veel te veel. Ik zoek dat niet.
Ik begin wel te ontdekken dat mijn foto's inmiddels veel meer van mezelf gaan laten zien. Meer ook over wat ik denk en over hoe ik me voel of mezelf zie. Op die manier probeer ik toch iets van mezelf in de foto's te stoppen en daardoor ook te laten zien (hoewel ik echt geen expressief persoon ben;)
Ik zoek naar dingen als sfeer, verhaal, lijn, elegantie, tederheid. Maar aan de andere kant niet te ver doorgeslagen. Er mogen best 'fouten' inzitten. Soms worden ze er bewust ingestopt/ingelaten, in dit geval 3. Ik ligt er een paar uit.
Een fout is bijvoorbeeld haar. Enerzijds valt haar zo als het is en door het over de ene schouder of over de andere te doen, of met krullen of stijl haar zijn ook lijnen in de foto te maken. In grote lijnen ben ik hier wel mee bezig.
Maar niet goed te zien op een kleine foto, maar wel op een grote variant, is dat ik het kapsel naderhand niet perfectioneer. Een echt irriterende haar bij essentiële dingen haal ik wel weg. Maar ik ga echt niet ieder haartje recht leggen en ook pluizig haar wat uitsteekt heb ik in de regel niet zo'n moeite mee. Het zorgt bij een foto als deze ook voor het losse in de sfeer. Het versterkt het stukje 'niet-perfectie'.
De huidstructuur is één van die andere 'fouten'. Natuurlijk is er een goede visagiste aanwezig geweest en die heeft er de nodige aandacht en uren aan besteed. Het is ook wel wat getemperd, met nabewerking, maar zeker niet teveel. De structuur blijft duidelijk aanwezig. Zo ook de aders op haar armen. Alles tot een plastic-poppetje photoshoppen zou voor mij de verbintenis met de werkelijkheid laten verliezen. Het moet allemaal niet zacht overkomen. Wanneer haar armen zo glad zouden zijn als een vers besneeuwde weide, dan zou ik er persoonlijk als kijker snel op uitgekeken raken. In ieder geval mij als maker wel.
Nu symboliseert het in mijn ogen ook wel dat schoonheid niet eeuwig duurt. Het past ook wel een beetje bij de modellen die ik zoek.
Het strijkend licht op de foto laat die huidstructuur natuurlijk ook wel wat meer accentueren dan wanneer ik de softbox gruwelijk dichtbij had gezet. Maar bedenk dat een degelijke sfeer dan ook niet mogelijk is. De delen die nu in de schaduw vallen zouden dan ook veel meer ingevuld worden. Het enige wat ik nu heb gedaan om dat in de originele foto al te verzachten is om aan de andere kant (rechts voor de kijker) een reflectiescherm neer te zetten.
De andere 'fout' mag u zelf zoeken
Ik zoek naar modellen die vaak nog niet zoveel ervaring hebben. Ik ga meer af op looks van een model. Veel modellen met ervaring hebben die voornamelijk in de fashionhoek en ik ben er al achter dat dat een manier van poseren is die totaal niet bij mijn foto's past. Soms is het dan ook wat lastig om dat er uit te slaan.
In tegenstelling tot veel andere modellen is dit er wel eentje met redelijk veel ervaring. En toch moet ik haar op het moment van fotograferen langzaam buiten haar comfortzone proberen te sturen waardoor ik het beeld krijg wat ik voor ogen heb. Nu kennen wel elkaar goed, dus daar had ik wel vertrouwen in.
Maar het past met de modellen die ik zoek; normale modellen die gefotografeerd worden zoals ze zijn in een setting en een houding die een bepaalde sfeer uitdraagt. Wanneer iemand geen perfecte huid meer heeft ( bij vrouwen vallen we daar over, bij mannen noemen we dat karakter
) dan vind ik dat dat er ook best uit mag komen. Als ik iemand met een perfecte huid zoek, dan zoek ik daar ook specifiek naar. Om te beginnen zoek je dan naar iemand die gewoon 5 tot 7 jaar jonger is.
Betreft de uitsnede, het is een balans die je zoekt. Dat begint natuurlijk al in je zoeker, maar toch snijd ik hem naderhand nog verder aan. D'r zit links wel wat meer ruimte en rechts ook nog wel meer, maar dit vond ik het sterkste. Meer ruimte links had haar te veel laten zweven in de foto en meer ruimte rechts ook. Nu blijven de armen vrij centraal in de foto (links en rechts is ongeveer dezelfde ruimte) en door haar overhangende houding ontstaat er rechts in beeld een mooi stuk negatieve ruimte. Hoewel die negatieve ruimte regeltechnisch misschien aan de verkeerde kant zou zitten, is dit een hele bewuste keuze. Ik breek wel vaker met dat soort regels, om mijn eigen redenen.